26 października 2014

Nie używasz? Pozbądź się! Dlaczego chomikowanie rzeczy nie zawsze jest dobrym wyjściem.


Tytuł posta przyszedł mi do głowy, podczas porządkowania pudel z rzeczami niemowlęcymi.

Wszystko przeleżało w pudłach trzy lata. I po wyjęciu, okazało się, że rzeczy nie są w tak dobrej kondycji, jak wtedy, gdy je pakowałam.

Prawdę mówiąc, byłam rozczarowana.

Liczyłam na to, że wszystko czeka na nowego użytkownika, że wystarczy tylko rzeczy uprać i już. A tu niespodzianka. W niektórych otulaczach sparciały gumki. Na ubrankach wyszły jakieś dziwne żółte plamy. I nawet po praniu i suszeniu na dworze, utrzymuje się specyficzny zapaszek.

Niestety  nasze rzeczy zużywają się, nawet jeśli nie są używane. To wszystko co przechowujemy z szafach, na strychach, w piwnicach cały czas się starzeje. Jest powoli zjadane przez czas, kurz i mole.

Poza tym, nawet jeśli kiedyś wrócimy do naszych "zapasów", może się okazać, że ani my, ani nikt inny nie będzie już chciał z nich skorzystać. Zmienią się nasze figury, gust, czy po prostu moda.

Może lepiej oddać czy sprzedać nieużywane rzeczy, dopóki mogą się komuś przydać.

Tym razem planuję zatrzymać tylko kilka rzeczy po Jasiu. Resztę oddam koleżankom, które teraz są w ciąży. Jeśli powiedzmy za dwa lata nie będę w ciąży, i nie będzie się zanosiło na kolejne dziecko, to oddam resztę ubranek.

Wiem, że to będzie dla mnie trudne, bo będzie oznaczało dużo więcej, niż tylko generalne porządki. Będzie to symboliczne zakończenie pewnego etapu w naszej rodzinie.

A Wy jak robicie? Trzymacie na później, czy pozbywacie się na bierząco?


PS. Jeśli zajrzałaś tu przypadkiem, ale cokolwiek, z tego co przeczytałaś zaciekawiło Cię, daj mi znać w komentarzach. Blogerzy żywią się komentarzami :D

25 lipca 2013

Mamry 2013



Popłynęliśmy z dziadkiem na mały rejs. Było pięknie. Cudowne słońce, lekki wiatr. Na wodzie nie czuliśmy upału. Dzieci, początkowo podekscytowane, warkot silnika, manewry w porcie, przejście przez kanał. I gwóźdź programu - kładzenie masztu. A potem, nagła cisza. Kapitan wyłączył silnik i rzucił komendę "Do żagli". Zafurgotały wielkie płachty, przesłoniły nam słońce. Kapitan przesunął rumpel, pociągną linkę i ... już, płyniemy.

Dzieci poczuły się skonsternowane, jako to "to już wszystko?" One chciały dalej warkotać, pruć fale, chlapać wodą. Powoli się wyciszyły, wsłuchane w szum wody pod dziobem. Wypatrywały ryb w wodzie, ptaków na brzegu. Liczyły białe żagielki na tle lasu. I z całych sił próbowały wpaść do wody, a to nie tak łatwo.

Kapitan pozwolił potrzymać rumpel, i nawet linki, pokręcić kabestanem. Mamie wydał, uświęconą tradycją, komendę "kawki". Co było robić, odkąd pamiętam, robiłam kanapki i parzyłam kawki na wodzie. Niech się dzieci uczą, że można sobie radzić w każdych warunkach. W nagrodę, przydzielono mi najlepsze miejsce do opalania. Na dziobie, pod fokiem.

Za rok popłyniemy cała ferajną, na dłużej. Z gitarą. Będzie ciasno i wesoło.

22 września 2012

Konsumpcyjna sobota.

Odkąd do Polski wróciła moja siostra, każdą sobotę spędzamy na zakupach. Trywialne, wiem, ale jakie przyjemne.

Np. w tym tygodniu odbyłyśmy bardzo udaną wycieczkę zakupową, prawdziwe tour de shop.
1. Hurtownia pasmanteryjna, gdzie ja nabyłam trzy wyjątkowej urody taśmy ozdobne, a Ola, szpilki, klej do łat i parę drobiazgów, których już nie pamiętam.
2. Drugi w kolejce był sklep z instrumentami muzycznymi, dziecko w szkole muzycznej zobowiązuje do takich wizyt. Na szczęście mieli potrzebne nam książki i zeszyty.
3. W tym punkcie odwiedziłyśmy dwa sklepy z częściami do rowerów, szukałyśmy drobiazgów do składaka naszego szanownego papcia ;)

Po drodze zaliczyłyśmy branczyk w macu ;)


15 września 2012

Kolejny etap w życiu.

Powiększa się nasza rodzina, w styczniu przyjdzie na świat nasza trzecia córka. W związku z tym, będę miała więcej czasu dla domu dzieci i  bloga, którego naprawdę mi brakuje.

Co u nas?
W piątek obchodziliśmy 10 rocznicę ślubu.

Zosia poszła do drugiej klasy i zaczęła zapuszczać włosy na komunię ;) - żarcik. Ale prawdą jest, że poszła  do szkoły muzycznej. Trzy razy w tyg. jeżdżę z nią na zajęcia i zastanawiałam się co ja robiłam z tym czasem, gdy go jeszcze miałam?

Ignac poszedł do szkoły, do klasy startowej. szkoła jest męska, uczą tylko panowie. "Nasz" pan jest świetny, wystarczył tydzień, a już widać poprawę w postawie Iska. Kiedyś o tym napiszę obszerniej.

Tośka bryluje w żłobku i zbiera punkty w konkursie na najfajniesze dziecko w placówce ;) 

Nadal pracuję, w tym roku mam grupę czterolatków, jest ich 20.

Trochę się boję, jak to będzie w domu, jak będę miała więcej czasu, czy będę umiała się odnaleźć.